EMDR

Jednym z prężnie rozwijających się podejść terapeutycznych do pracy
z większymi i mniejszymi doświadczeniami traumatycznymi jest EMDR, co najczęściej tłumaczone jest jako „odwrażliwianie i przetwarzanie za pomocą ruchów gałek ocznych”.

EMDR jest złożoną i ustrukturalizowaną, opartą na dowodach naukowych interwencją terapeutyczną, która połączona jest z ruchami gałek ocznych lub innym rodzajem dwustronnej stymulacji, używanej w sposób, który stymuluje mózgowy system przetwarzania informacji, tj. przetwarzania sieci pamięciowych traumy (mózg emocjonalny) i sieci z obszaru pamięci jawnej, świadomej (mózg poznawczy). Traumatyczne wspomnienia zapisywane są w nieświadomej i emocjonalnej części mózgu i nie łączą się z częścią świadomą i narracyjną. Dlatego też każde wydarzenie przypominające choć trochę to pierwsze i silnie stresujące doświadczenie jest czynnikiem spustowym w aktywacji siatki wspomnień mózgu emocjonalnego.

Celem EMDR jest zmiana sposobu myślenia o traumatycznym wspomnieniu, zmiana napięcia emocjonalnego, jakie ono wywołuje u osoby. Praca polega na poruszaniu się między starym wspomnieniem z przeszłości (wspomnieniem wywołującym całą gamę objawów), które wywoływane jest w teraźniejszości i wpływa w ten sposób na przyszłość. Pacjent wspólnie z terapeutą wchodzi w nieprzetworzoną siatkę wspomnień.